song [ang. ‘pieśń’] 1) piosenka kabaretowa (estradowa) wywodząca się z piosenki ulicznej.
Konstanty Stanisławski, właściwie Konstanty Siergiejewicz Aleksiejew (1863-1938), rosyjski aktor, reżyser, pedagog, teoretyk i czołowa postać Wielkiej Reformy teatru; współzałożyciel z W. I. Niemirowiczem-Danczenką (1898) → Moskiewskiego Teatru Artystycznego i następnie studiów teatralnych.
Metoda Stanisławskiego, to koncepcja pracy aktora nad rolą i zespołu teatralnego nad spektaklem, opracowana przez K. Stanisławskiego i W. Niemirowicza-Danczenkę; nazywana jest biblią teatru i filmu.
Styl kina zerowego, zobacz Amerykańskie Kino Klasyczne.
stylizacja, celowe użycie w utworze elementów stylu innej epoki itd.
subretka, postać sprytnej i zalotnej pokojówki z komedii dell’arte.
sufler, [franc.] ważny pracownik teatru odpowiedzialny za podpowiadanie (tzw. podrzucanie) tekstu aktorowi.
Konrad Swinarski (1929-75), polski reżyser, scenograf.
symbol, jedna z najważniejszych figur retorycznych; są to motywy występujące w dziele, będące znakiem treści bezpośrednio nie ujawnionych i mające sygnalizować ich istnienie.
Symfonia, kilkuczęściowa, reprezentatywna forma muzyki orkiestrowej, rozwinięta w pierwszej połowie XVIII w.
sytuacja, podstawowy element akcji scenicznej w teatrze i filmie, ukazujący stosunki między postaciami, i ich przemiany.
Józef Szajna (ur. 1922, zm. 2008), polski malarz, scenograf, reżyser, autor scenariuszy, teoretyk teatru, pedagog.
Szekspir (Shakespeare) William(1564–1616), angielski dramaturg, poeta i aktor.
szekspirowski styl, cechy stylu, motywy i rozwiązania formalne obecne w sztukach Wiliama Szekspira.
Szkoła teatralna, instytucja edukacyjna zajmująca się przygotowaniem słuchaczy do zawodu aktora, reżysera czy krytyka teatralnego.
Szkoła z Brighton, pojęcie określające pionierskie ugrupowanie brytyjskich realizatorów filmowych, działających 1898-1907.
szopka, jasełka, żłobek, jest to ruchomy lub nieruchomy >teatr lalek przedstawiający lalkowe misterium związane z ewangeliczną i ludową tradycją Bożego Narodzenia.
sztampa, stereotypowe, szablonowe, banalne zachowanie, gra sceniczna itp.
Arnold Szyfman, (1882-1967), reżyser teatralny i filmowy, dramaturg, dyrektor teatrów.
