O sztukach wszelakich - dramat antyczny
dramat antyczny, forma literacka wykształcona w starożytnej Grecji i Rzymie.
dramat antyczny, forma literacka wykształcona w starożytnej Grecji i Rzymie; u początków były obrzędy religijne, które zaczęły w >misteriach eleuzyjskich i kulcie zmarłych przybierać formę świętego dramatu. Prawdopodobnie formę tę przejęły misteria dionizyjskie jako lirykę chóralną; celem misterium, a później i tragedii, było doprowadzenie uczestników do stanu >katharsis; pra dramaturg, > rapsod składał z >dytyrambów pierwsze scenariusze obrzędów ku czci Dionizosa rozdzielając od czasu Ariona teksty i działania pomiędzy >chór i >koryfeusza. Od kiedy Tespis wprowadził inne mity a zwłaszcza pierwszego aktora, rapsodowie musieli >dramatyzować tekst obrzędu; dodawali, do ciągle najważniejszych pieśni chóru (stasimony), epizodyczne, ale rozrastające się z czasem wypowiedzi aktora (epejsodiony), dialogującego z koryfeuszem i chórem. Potrzeba rozbudowywania fabuły i akcji spektaklu doprowadziła do wprowadzania przez Ajschylosa i Sofoklesa kolejnych dwóch aktorów, którzy grali po parę ról zantagonizowanych postaci scenicznych, tworząc tym samym >postaci pierwszoplanowe i drugoplanowe oraz określając cechy bohaterów zbiorowych, którym ciągle był chór, ale prawdopodobnie już w paru wcieleniach, o czym może świadczyć dzielenie go na cztery 12. czy 15. osobowe grupy. Dramat antyczny wymuszał też tworzenia bogatszej > scenografii, > efektów specjalnych, wyraźnego oddzielenia sceny od > widowni, a więc lepiej musiał być wyposażony > budynek teatralny; Grecja i Rzym stworzyły formy dramatyczne: >tragedii(Ajschylos, Sofokles, Eyrypides, Seneka Młodszy), >komedii(Arystofanes, Manader, Plaut, Terencjusz), > dramatu satyrowego i > mimów.
« powrót
