O sztukach wszelakich - bohater
bohater, protagonista, najważniejsza postać dzieła, spajająca w różny sposób wszystkie jego elementy, uczestnicząca bezpośrednio lub pośrednio we wszystkich zdarzeniach i sytuacjach. bohater, protagonista, najważniejsza postać dzieła, spajająca w różny sposób wszystkie jego elementy, uczestnicząca bezpośrednio lub pośrednio we wszystkich zdarzeniach i sytuacjach; Wokół bohatera najczęściej koncentruje się akcja, na której przebieg ma wpływ, podobnie jak na losy innych → postaci.
Wyróżnia się cztery rodzaje bohaterów; tragiczny, dramatyczny, zbiorowy i antybohater.
Bohater tragiczny prowadzi walkę z całym światem i sobą samym, która kończy się jego osobistą klęską; tytułowi bohaterowie wielkich litterackich tragedii stają się często wzorcami postaw (Hamlet).
Bohater dramatyczny bywa zwykłym zjadaczem chleba, postacią komiczną, życiowym nieudacznikiem, ale próbuje odnaleźć sens życia, podejmuje wyzwania losu i dnia codziennego; czasami jednak wyróżnia się pozytywnymi cechami i wartościami, przez co staje się dla odbiorców autorytetem, wzorcem lub chociażby źródłem refleksji o postawach życiowych (postaci Charles Chaplina).
Bohater zbiorowym może być środowisko, grupa społeczna, zawodowa, pokoleniowa (także naród), która ma istotny wpływ na kształtowanie wydarzeń i wymowę dzieła (chór w greckich tragediach).
Antybohater, którego wprowadził teatr absurdu, to bohater bez tożsamości, który nie ma wpływu na bieg wydarzeń, sam ulega manipulacji (Bohater z Kartoteki T. Różewicza 1960)
Wyróżnia się cztery rodzaje bohaterów; tragiczny, dramatyczny, zbiorowy i antybohater.
Bohater tragiczny prowadzi walkę z całym światem i sobą samym, która kończy się jego osobistą klęską; tytułowi bohaterowie wielkich litterackich tragedii stają się często wzorcami postaw (Hamlet).
Bohater dramatyczny bywa zwykłym zjadaczem chleba, postacią komiczną, życiowym nieudacznikiem, ale próbuje odnaleźć sens życia, podejmuje wyzwania losu i dnia codziennego; czasami jednak wyróżnia się pozytywnymi cechami i wartościami, przez co staje się dla odbiorców autorytetem, wzorcem lub chociażby źródłem refleksji o postawach życiowych (postaci Charles Chaplina).
Bohater zbiorowym może być środowisko, grupa społeczna, zawodowa, pokoleniowa (także naród), która ma istotny wpływ na kształtowanie wydarzeń i wymowę dzieła (chór w greckich tragediach).
Antybohater, którego wprowadził teatr absurdu, to bohater bez tożsamości, który nie ma wpływu na bieg wydarzeń, sam ulega manipulacji (Bohater z Kartoteki T. Różewicza 1960)
« powrót
