O sztukach wszelakich - Brook Peter
Peter Brook [bruk], ur. w 1925 r. angielski reżyser teatralny, operowy i filmowy, badacz teatru, pedagog, filmowiec, kompozytor, scenograf, krytyk i teoretyk teatralny, podróżnik. Jest jednym z najbardziej znanych twórców i autorytetów współczesnego teatru i Drugiej Reformy Teatru.
Peter Brook [bruk], właściwie Peter Stephen Paul Brook, (ur. w 1925 r.) angielski reżyser teatralny, operowy i filmowy, badacz teatru, pedagog, filmowiec, kompozytor, scenograf, krytyk i teoretyk teatralny, podróżnik. Jest jednym z najbardziej znanych twórców i autorytetów współczesnego teatru i Drugiej Reformy Teatru. Założył (w 1971 r.) i prowadzi Międzynarodowy Ośrodek Badań Teatralnych Paryżu (CIRT). Światowy prestiż przyniosły mu odkrywcze, eksperymentalne, intelektualne inscenizacje dramatów Williama Szekspira, inspirowane pisarstwem Jana Kotta czy dramaturgii Samuela Becketta, m.in. Tytus Andronikus 1955, Król Lir 1962, Burza 1968, Sen nocy letniej 1970, Tymon Ateńczyk 1974 oraz operowe, m.in. Salome Richarda Straussa 1949, Tragedia Carmen wg Georges Bizeta 1981 (w trzech wersjach, ekranizacja 1983), Impressions de Pelléas wg C. Debussy'ego 1992, Don Giovanni Wolfganga Amadeusza Mozarta 1998. Brook poszukuje nieliterackiego, wielokulturowego i bezpośredniego języka teatralnego, zrozumiałego, w relacjach widz–aktor, widz–spektakl, na wielu obszarach kulturowych w celu wypracowania więzi właściwych uczestnikom rytuału, m.in. w spektaklach: Marat/Sade Petera Weissa 1964 (ekranizacja 67), Ubu król wg Alfreda Jarry'ego 1977, US 1966, Orghast 1971, Konferencje ptaków 1972 i 79, Ikowie 1975, Mahabharata 1985 (ekranizacja 1989, z Ryszardem Cieślakiem, Andrzejem Sewerynem). Reżyser filmowy (m.in. Podróż sentymentalna wg Laurence Sterne'a 1944, Opera żebracza 1953, Moderato cantabile 1960, Władca much 1963, Król Lear 1971).
