O sztukach wszelakich - Teatr Osobny
Teatr Osobny, też. Teatr Białoszewskiego (1955–63): założony przez poetę Mirona Białoszewskiego i Lecha E. Stefańskiego. Teatr Osobny, też. Teatr Białoszewskiego (1955–63): założony przez poetę Mirona Białoszewskiego i Lecha E. Stefańskiego.
Białoszewski był autorem, reżyserem i jednym z wykonawców obok niezawodowych aktorów „grających symbolicznie, umownie, z humorem”: L.E. Stefański, L. Hering, L. Murawska, np. w sztuce Imiesłów, w spisie osób widnieją trzy role: „Imiesłów jako Wchodząc, Imiesłów jako Wychodząc i Imiesłów jako Co Robiąc”. Nazwa obejmuje 3 etapy Teatr na Tarczyńskiej (w prywatnym mieszkaniu), kilka spektakli granych w klubie “Hybrydy” i Teatr Osobny grany w mieszkaniu poety przy pl. Dąbrowskiego.
Teatr Osobny dał około 300 przedstawień, które obejrzało około 14 tys. widzów; Białoszewski mówił, że “literatura zaczyna się od mówienia, a nie od pisania”, dlatego każda wypowiedź zawierająca grę słów lub sytuacji jest skrótem rozgrywającego się dramatu. Ukazywali groteskowość rzeczywistości, słów, sytuacji posługując się językiem zwykłych ludzi odtwarzali codzienne zachowania i sytuacje w przestrzeni tworzonej z najprostszych materiałów, potocznych przedmiotów prywatnego mieszkania.
Wśród spektakli jest 5 opartych przede wszystkim na tekstach Białoszewskiego Wiwisekcja, Homunculus (1955 Stefańskiego), Lepy, Szara mgła, Wyprawy krzyżowe (1956), Żmud, Stworzenie świata, Osmędeusze (1957), Sześć sztuk (1959), a także programy-montaże z fragmentami dzieł Norwida, Mickiewicza, Słowackiego, Szekspira, Wyspiańskiego, których konwencja wykorzystywana jest do dziś przez teatry amatorskie, studenckie a także zawodowe; zob. też: Druga Reforma Teatru.
Białoszewski był autorem, reżyserem i jednym z wykonawców obok niezawodowych aktorów „grających symbolicznie, umownie, z humorem”: L.E. Stefański, L. Hering, L. Murawska, np. w sztuce Imiesłów, w spisie osób widnieją trzy role: „Imiesłów jako Wchodząc, Imiesłów jako Wychodząc i Imiesłów jako Co Robiąc”. Nazwa obejmuje 3 etapy Teatr na Tarczyńskiej (w prywatnym mieszkaniu), kilka spektakli granych w klubie “Hybrydy” i Teatr Osobny grany w mieszkaniu poety przy pl. Dąbrowskiego.
Teatr Osobny dał około 300 przedstawień, które obejrzało około 14 tys. widzów; Białoszewski mówił, że “literatura zaczyna się od mówienia, a nie od pisania”, dlatego każda wypowiedź zawierająca grę słów lub sytuacji jest skrótem rozgrywającego się dramatu. Ukazywali groteskowość rzeczywistości, słów, sytuacji posługując się językiem zwykłych ludzi odtwarzali codzienne zachowania i sytuacje w przestrzeni tworzonej z najprostszych materiałów, potocznych przedmiotów prywatnego mieszkania.
Wśród spektakli jest 5 opartych przede wszystkim na tekstach Białoszewskiego Wiwisekcja, Homunculus (1955 Stefańskiego), Lepy, Szara mgła, Wyprawy krzyżowe (1956), Żmud, Stworzenie świata, Osmędeusze (1957), Sześć sztuk (1959), a także programy-montaże z fragmentami dzieł Norwida, Mickiewicza, Słowackiego, Szekspira, Wyspiańskiego, których konwencja wykorzystywana jest do dziś przez teatry amatorskie, studenckie a także zawodowe; zob. też: Druga Reforma Teatru.
« powrót
