O sztukach wszelakich - teatralne zasady etyczne
zasady etyki teatralnej, opracowane przez K. Stanisławskiego i W. Niemirowicza-Danczenkę, stały się etyczną podstawą pracy zespołów teatralnych na całym świecie.
zasady etyki teatralnej, opracowane przez Konstantego Stanisławskiego i Władimira I. Niemirowicza-Danczenkę, stały się etyczną podstawą pracy zespołów teatralnych na całym świecie. Po raz pierwszy sformułowali je w czasie pierwszego, historycznego spotkania w 1897. „Rozmawialiśmy wówczas także o etyce aktorskiej, a postanowienia zapisaliśmy w formie oddzielnych zdań i aforyzmów. Na przykład:
1. Nie ma małych ról, są tylko mali aktorzy.(...).
2. Dziś gra Hamleta, jutro statystuje, lecz wówczas również pozostaje artystą.
3. Poeta, aktor, malarz, krawiec czy robotnik służą jednemu celowi, który autor założył w sztuce.
4. Każde naruszenie twórczej atmosfery teatru jest przestępstwem.
5. Spóźnienia się, lenistwo, kaprysy, histeria, zły charakter nie wyuczona rola, konieczność powtarzania tego samego – są jednakowo szkodliwe dla pracy i muszą być wykorzenione.”
oraz "Należy kochać Teatr w sobie, a nie siebie w Teatrze".
