O sztukach wszelakich - Sofokles
Sofokles (ok. 496–406 p.n.e.), grecki tragediopisarz, reformator teatru, skarbnik Związku Ateńskiego, strateg, kapłan herosa-lekarza Amynosa. Jeden z trzech wielkich tragików starożytnych (obok Ajschylosa i Eurypidesa).
Sofokles (ok. 496–406 p.n.e.), grecki tragediopisarz, reformator teatru, skarbnik Związku Ateńskiego, strateg, kapłan herosa-lekarza Amynosa. Jeden z trzech wielkich tragików starożytnych (obok Ajschylosa i Eurypidesa). Wprowadził do dramatu wiele innowacji: dodał trzeciego aktora i ograniczył udział >chóru na rzecz >koryfeusza, co przyczyniło się m.in. do pogłębienia rysunku psychologicznego postaci a także rozbudowania fabuły i zdynamizowania akcji; zerwał z tematycznym związkiem >tetralogii (wystawił 4 sztuki o samodzielnej treści). Tematykę czerpał głównie z twórczości poetów cyklicznych: z mitów trojańskich, tebańskich i ateńskich; na plan pierwszy wysuwał bohatera w pełni świadomego odpowiedzialności za swe czyny; w jego charakterze widział źródło konfliktów i od nich uzależniał bieg wydarzeń. Sofokles wierzył w boską sprawiedliwość – Dike – czuwającą nad moralnym ładem świata. Autor ok. 120 sztuk (ok. 90 tragedii i 30 dramatów satyrowych), z których zachowało się 7 tragedii: Ajas, Antygona, Edyp król, Trachinki, Elektra, Filoktet, Edyp w Kolonie, fragm. dramatu satyrowego Tropiciele i ok. 1100 innych fragm. Tragedie Sofklesa, popularne były głównie za jego życia, odkryto je ponownie w czasach renesansu; tłumaczone na wiele języków i do dziś są grywane na scenach teatrów.
