reżyseria, to dokonywanie przez reżysera wyboru osobistej koncepcji sztuki, której pragnie dać sceniczne, filmowe, radiowe życie.

reżyseria, to dokonywanie przez reżysera wyboru osobistej koncepcji sztuki, której pragnie dać sceniczne, filmowe, radiowe życie. W oparciu o dramat, scenariusz lub scenopis >reżyser powinien, wg zasad > metody Stanisławskiego, określić przed przystąpieniem do prób:
(1) tezę dzieła, czyli sformułować jego główną myśl i następnie tezy dla scen składowych i tezy dla ich związków kompozycyjnych.
Następnie (2) wykryć > konflikty w tekście, które są podstawą > dramaturgii.
Po określeniu konfliktów reżyser może przystąpić do przełożenia ich na (3) formę materialną dokonującwyboru odpowiedniej: scenografii, muzyki itp. a zwłaszcza > obsady (aktorów, statystów, dublerów itp.).
Teatr niejednokrotnie nazywany jest „trzecim wierszem”, gdyż twórcy materializując wymyślony świat używają konstrukcji właściwej dla środków artystystycznych w poezji, np. > figur retorycznych; w filmie jest to zwielokrotnione poprzez fakt tworzenia historii np. z montowanych drobne ujęć, scen, sekwencji.
Ostatnim, równie ważnym zadaniem reżyserii jest (4) zapewnienie logiki działań scenicznych, czyli uzasadnienie współdziałania postaci, ułożenia następstwa działań czy scen a także użycia odpowiednich środków artystystycznych czy technicznych.
Po takim przygotowaniu przechodzi się do pracy z aktorami stawiając im tzw. > zadania aktorskie.
Reżyseria teatralna, filmowa, telewizyjna, radiowa czy estradowa nie różni się wiele od siebie w sprawach wyżej wymienionych, ale przy realizacji wymaga jednak od reżysera znajomości techniki właściwej dla danego medium. Z tego względu poszczególni reżyserzy specjalizują się. W reżyserii radiowej operuje się wyłącznie efektami dźwiękowymi; reżyseria filmowa czy telewizyjna wymaga umiejętności przełożenia tekstu scenariusza na ujęcia, sceny itd. i w pracy na planie trzeba brać pod uwagę, iż nagrany materiał będzie montowany i wszystko musi do siebie pasować, wszystko czyli także to co powstanie np. w studiu muzycznym, na ekranie komputera.
Teatr to sztuka „zespołowego konstruowania sytuacji lirycznych” i temu służą m.in. trwające wiele tygodni czy miesięcy > próby (analityczne, sytuacyjne, przeglądowe, generalne i techniczne). Każdy reżyser ma swoje sposoby na reżyserię; jedni dopracowują każdy szczegół dzieła i konsekwentnie realizują to na próbach, planie filmowym czy w studio; inni pozwalają aktorom na improwizacje przed kamerą czy w określonym fragmencie spektaklu; istnieją też zespoły teatralne, które spektakle realizują bez reżysera – metodą > kreacji zbiorowej.