O sztukach wszelakich - rekwizyt
rekwizyt, przedmiot, element będący częścią scenografii wykorzystywany w widowiskach i słuchowiskach.
rekwizyt [łac. requisitus ‘poszukiwany’, ‘potrzebny’, "wymagany' od requirere ‘szukać’ ‘domagać się’],
1) przedmiot, element będący częścią >scenografii wykorzystywany w > widowiskach i słuchowiskach; używany jako element „grający” określoną rolę w akcji, n.p w Weselu Stanisława Wyspiańskiego: kaduceusz Stańczyka – charakteryzuje postać, złoty róg - jest motorem jej działania, chochoł - pełni samodzielną rolę o symbolicznym znaczeniu; obrazy i szable na ścianie – są fragmentem scenografii charakteryzując mieszkańca, sznur i czapka z pawich piór - wartościuje świat przedstawiony itp. W słuchowiskach, nagraniach rekwizyt to przedmioty służace do wytwarzania > dźwiękowych efektów, np. skrzypienie drzwi, tętent kopyt końskich. Rekwizyty przygotowywane są w pracowniach modelarskich, stolarni itp. w formie prawdziwych przedmiotów i jako atrapy, imitacje, repliki, sztuczne modele rzeczy naturalnych: owoce, meble, obrazy, książki itp. Wykonywane są z autentycznych materiałów jak też z plastiku, >papier-maché, styropianu itp. Za przygotowanie rekwizytu do gry odpowiedzialny jest rekwizytor; dostarcza je z rekwizytorni (magazynu rekwizytów) w ustalone miejsce: do garderoby aktora, za kulisy, na miejsce akcji odpowiednio instalując je; po spektaklu zabiera do rekwizytorni i przygotowuje do następnego spektaklu.
2) obiekt prezentowany na wystawach, w muzeach itp.
Andrzej Tadeusz Kijowski, Chwyt teatralny, WL, 1982
Hasłow w prezentacji filmowej > TVN Linqua.
