O sztukach wszelakich - ruch filmowy

ruch filmowy, jest złudzeniem ruchu obiektów na ekranie, powstającym dzięki specyficznej bezwładności nerwów wzrokowych w procesie postrzegania, nazywanym zjawiskiem stroboskopowym.  

ruch filmowy, jest złudzeniem ruchu obiektów na ekranie, powstającym dzięki specyficznej bezwładności nerwów wzrokowych w procesie postrzegania, nazywanym zjawiskiem stroboskopowym (> narządy zmysłów). Ruch filmowy podlega tym samym zasadom co > ruch w spektaklach i nagraniach, ale w sposób zwielokrotniony poprzez fakt rejestracji ruchomą kamerą obrazu i jego montowaniu. Ruch filmowy  występuje w obrazie, jak też sam obraz może się poruszać; mamy tu do czynienia z ruchem (1) obiektów, (2) współuczestniczącej kamery oraz (3) mentalnym – osiąganym > montażem (zestawianie ujęć ukazujących obiekty w innych miejscach akcji). Ponadto ruch filmowy  może być w stosunku do naturalnego – zwolniony, przyspieszony, skokowy, zatrzymany, jako inwersja ruchu, a dzięki efektom specjalnym, animacji każdy obiekt może poruszać się niezgodnie ze swoją naturalną właściwością i w nienaturalnych warunkach. Ruchy kamery dzielimy na > jazdy i > panoramy; pełnią one funkcje narracyjne; podkreślają stosunki przestrzenne, czasowe, ilościowe oraz intencje stopniowania wrażeń (> dramaturgia); wyróżnia się ruch kamery względem obiektu, obiektu względem kamery i równoczesny obiektu i kamery. Panorama, to obrót kamery wokół własnej osi przy zachowaniu wielkości > planu; obrót może być wykonywany w kierunku horyzontalnym (tzw. pan), pionowym, wertykalnym (tzw. tilt) i poziomym; odmianą panoramy poziomej jest szwenk, czyli nagła zmiana kierunku widzenia kamery przenosząca uwagę z jednego obiektu na drugi; najczęściej obraz jest wówczas rozmazany; szwenk często służy dokonaniu montażu dwóch > scen. Jazda także wzbogaca ruch filmowy wyróżnia się: najazd, czyli przybliżanie się do obiektu kamery lub osiągane techniką optyczną (> obiektyw) i spełnia on funkcję m.in. analityczną, bo wyławia z przestrzeni dany obiekt; odjazd, czyli ruch oddalania się od obiektu, spełnia funkcję m.in. syntetyzującą, bo ukazuje przestrzeń, w której znajduje się dany obiekt; funkcje opisowe spełniają jazdy w górę, dół, równoległa, po krzywiźnie i z panoramowaniem.

Wykład prof. Jerzego Wójcika >>>

« powrót
facebook