O sztukach wszelakich - plan filmowy
plan filmowy: 1) miejsce dokonywania zdjęć filmowych i telewizyjnych; 2) wizualna jednostka miary, określająca zawartość obrazową kadru.
plan filmowy
1) miejsce dokonywania zdjęć filmowych i telewizyjnych;
2) wizualna jednostka miary, określająca zawartość obrazową → kadru; zależy od odległości kamery od głównego obiektu (najczęściej postaci ludzkiej); dla narracji i dramaturgii filmu kluczowe znaczenie ma umiejętne łączenie plan filmowy w kolejnych ujęciach; wyróżnia się:
plan daleki (total), odmiana planu ogólnego, w którym w zasadzie postać jest mało ważnym elementem; jest to najczęściej widok ogólny typu krajobrazowego (np. większy fragment lasu, rynek).
plan ogólny – informuje o przestrzeni, w której rozgrywa się akcja.
plan pełny – postacie wypełniają kadr w całości, w polu widzenia mieści się także fragment tła.
plan amerykański – sylwetka ludzka widoczna jest od kolan w górę.
plan złożony – prezentuje obraz, w którym widoczne są obiekty w różnych planach, co możliwe jest dzięki zastosowaniu głębi ostrości lub montażu wewnątrzujęciowego.
plan średni, zwany też popiersiem, portretem lub medalionem.
zbliżenie (półzbliżenie) obejmujące np. twarz, słoik, telefon.
detal, zwany też szczegółem lub dużym zbliżeniem – na ekranie widać np. oczy, usta, zęby rekina, klawisze telefonu;
Wykład prof. Jerzego Wójcika >>>
