O sztukach wszelakich - laterna magica
laterna magica, urządzenie optyczne do rzutowania obrazów na ekran.
laterna magica [łac. ‘latarnia czarnoksięska’]:
1) urządzenie optyczne do rzutowania obrazów na ekran, pierwowzór diaskopu, epidiaskopu i projektora filmowego; skrzynka ze źródłem światła, przed którą umieszcza się pomalowaną szybkę lub obrazek; podobno pierwsza laterna magica powstała już 1212 (wynalazcą miał być mnich R. Bacon); znana jest konstrukcja z poł. XVII w. A. Kirchera; od 1659 montowano w niej soczewki poprawiające jakość obrazu; obracając obrazkiem, uzyskiwano wrażenie ruchu; w teatrze romantycznym za pomocą laterny magicy ukazywano zjawy i tworzono tło scenograficzne; na przeł. XIX i XX w. popularny był Teatr Optyczny É. Reynauda, który w laternie magica umieszczał sekwencję obrazków, tworząc pierwsze filmy rysunkowe.
2) stworzone 1958 w Pradze przez czeskiego reżysera A. Radoka widowisko sceniczno-filmowe, gdzie gra aktorów zsynchronizowana jest z obrazami filmowymi, co umożliwia stosowanie tricków wizualno-dramatycznych; zob. też: camera obscura.
1) urządzenie optyczne do rzutowania obrazów na ekran, pierwowzór diaskopu, epidiaskopu i projektora filmowego; skrzynka ze źródłem światła, przed którą umieszcza się pomalowaną szybkę lub obrazek; podobno pierwsza laterna magica powstała już 1212 (wynalazcą miał być mnich R. Bacon); znana jest konstrukcja z poł. XVII w. A. Kirchera; od 1659 montowano w niej soczewki poprawiające jakość obrazu; obracając obrazkiem, uzyskiwano wrażenie ruchu; w teatrze romantycznym za pomocą laterny magicy ukazywano zjawy i tworzono tło scenograficzne; na przeł. XIX i XX w. popularny był Teatr Optyczny É. Reynauda, który w laternie magica umieszczał sekwencję obrazków, tworząc pierwsze filmy rysunkowe.
2) stworzone 1958 w Pradze przez czeskiego reżysera A. Radoka widowisko sceniczno-filmowe, gdzie gra aktorów zsynchronizowana jest z obrazami filmowymi, co umożliwia stosowanie tricków wizualno-dramatycznych; zob. też: camera obscura.
« powrót
