O sztukach wszelakich - filmowa ballada
ballada filmowa,epicko-liryczny gatunek filmowy ukazujący historie niezwykłe, fantastyczne, legendarne, oparte na tradycyjnym ludowym kodeksie etycznym.
ballada filmowa,epicko-liryczny gatunek filmowy ukazujący historie niezwykłe, fantastyczne, legendarne, oparte na tradycyjnym ludowym kodeksie etycznym. Poetyka ballady literackiej przenoszona do filmu mitologizuje ich bohaterów i wydarzenia; subiektywna narracja filmowa – często utrzymana w tajemniczym, posępnym nastroju – tworzona jest odejściem od realizmu, konstruowaniem poetyckiego dwoistego świata, w której przestrzeń dzieli się na „swojską” i „obcą” – jeżeli nie wrogą, to inną. Bohaterowie toczą walkę o godność, o zrozumienie świata i siebie. Istotną rolę odgrywa w balladzie filmowej sposób montażu – paralelizm akcji, zwolnienia, przyspieszenia, muzyczny rytm powtórzeń a także niekonwencjonalnie dobrane: kolor, światło, muzyka i sposób kadrowania. Przykłady: Bonnie i Clyde A. Penna 1967, Słońce wschodzi raz na dzień, reż. H. Kluba 1967, Ballada o Cable’u Hogue’u, reż. S. Peckinpah 1969, Siekierezada, reż. W. Leszczyński 1985. Elementy poetyki ballady filmowej można odnaleźć także w film. >fantasy czy u takich twórców jak n.p.: P. Almodóvar (Porozmawiaj z nią), Krzysztof Kieślowski (Dekalog).
