O sztukach wszelakich - dramat obyczajowo-psychologiczny
dramat obyczajowo-psychologiczny, inaczej: dramat właściwy, dramat poważny; gatunek ukształtowany w XIX w. pod wpływem dramatu mieszczańskiego. dramat obyczajowo-psychologiczny, inaczej: dramat właściwy, dramat poważny; gatunek ukształtowany w XIX w. pod wpływem >dramatu mieszczańskiego; przyczynił się do powstania teatru realistycznego i naturalistycznego oraz wykształcenia się dominującej do dziś konwencji gry >czwartej ściany oraz >metody Stanisławskiego.
Utwory, łącząc cechy tragedii i komedii, ukazują środowisko bohaterów (zachowanie, język, miejsce życia i pracy, obyczaje), ich pogłębioną charakterystykę psychologiczną (depresje, kompleksy,), motywy działania (miłość, nienawiść, niezgoda na tzw. dobre obyczaje, które zniewalają jednostkę).
Należą do nich, m.in.: Nora H. Ibsena 1881, Panna Julia Augusta Strindberga 1888, Mewa 1896 i Wiśniowy sad 1904 Antoniego Czechowa, W małym domku Tadeusza Rittnera 1904, Moralność Pani Dulskiej Gabrieli Zapolskiej 1906, Uciekła mi przepióreczka Stefana Żeromskiego 1924.
Utwory, łącząc cechy tragedii i komedii, ukazują środowisko bohaterów (zachowanie, język, miejsce życia i pracy, obyczaje), ich pogłębioną charakterystykę psychologiczną (depresje, kompleksy,), motywy działania (miłość, nienawiść, niezgoda na tzw. dobre obyczaje, które zniewalają jednostkę).
Należą do nich, m.in.: Nora H. Ibsena 1881, Panna Julia Augusta Strindberga 1888, Mewa 1896 i Wiśniowy sad 1904 Antoniego Czechowa, W małym domku Tadeusza Rittnera 1904, Moralność Pani Dulskiej Gabrieli Zapolskiej 1906, Uciekła mi przepióreczka Stefana Żeromskiego 1924.
« powrót
