O sztukach wszelakich - dialog
dialog, podstawowa (obok → monologu) struktura językowa dramatu oznaczająca rozmowę co najmniej dwóch postaci.
dialog [gr. dialogos ‘rozmowa’]:
1) podstawowa (obok → monologu) struktura językowa dramatu oznaczająca rozmowę co najmniej dwóch postaci; służy charakterystyce postaci, rozwojowi fabuły, zawiera informacje o okolicznościach wydarzeń i sprawach nieukazanych w scenie (tzw. opowiadanie świadka); przyjmuje też formę → repliki i → agonu;
2) lm., teksty mówione przez aktorów;
3) utwór literacki mający formę rozmowy (Dialogi Platona, Krótka rozprawa... M. Reja); wzbogacony o podkład muzyczny, stanowił samodzielną kompozycję wokalną lub wchodził w skład większych form wokalno-instrumentalnych.
1) podstawowa (obok → monologu) struktura językowa dramatu oznaczająca rozmowę co najmniej dwóch postaci; służy charakterystyce postaci, rozwojowi fabuły, zawiera informacje o okolicznościach wydarzeń i sprawach nieukazanych w scenie (tzw. opowiadanie świadka); przyjmuje też formę → repliki i → agonu;
2) lm., teksty mówione przez aktorów;
3) utwór literacki mający formę rozmowy (Dialogi Platona, Krótka rozprawa... M. Reja); wzbogacony o podkład muzyczny, stanowił samodzielną kompozycję wokalną lub wchodził w skład większych form wokalno-instrumentalnych.
« powrót
