O sztukach wszelakich - cyrkowi artyści

cyrkowi artyści, twórcy sztuki estradowej; fascynują sprawnością fizyczną, odwagą, perfekcyjnością w wykonywaniu numerów cyrkowych. cyrkowi artyści, bardzo ważni dla historii kultury twórcy sztuki estradowej; fascynują sprawnością fizyczną, odwagą, perfekcyjnością w wykonywaniu numerów cyrkowych. Spośród nich rekrutują się ® kaskaderzy i postaci teatralne i filmowe.
Cyrkowi artyści to:
  1. a k r o b a t a, linoskoczek, e k w i l i b r y s t a [franc. équilibriste z łac. aequilibris ‘równoważny’, łac. aequilibris ‘będący w stanie równowagi’] który wykonuje ewolucje na linie zawieszonej nad ziemią – zwykle na dość znacznej wysokości – demonstrując umiejętności panowania nad własnym ciałem podczas wykonywania niebezpiecznych ewolucji na rowerach, na linie, trampolinie, skoków na batucie, na huśtawkach, popisów gimnastycznych, ewolucje, tworząc piramidy, jeżdżąc na rowerach czy na koniach (woltyżerka); te umiejętności znane były już w starożytnym Egipcie, a w Rzymie i wiekach średnich stanowiły stały punkt repertuaru wędrownych kuglarzy; w wersji nowożytnej akrobatyka uprawiana jest od XIX w. Za mistrza linoskoczków uważa się Jeana de Weizmanna (1809-1886);
  2. c y r k o w a   o r k i e s t r a – zespół instrumentalny akompaniujący a. c. wykonującym numery cyrkowe na arenie do; motywy specyficznej muzyki cyrkowej pojawiają się na estradzie, w teatrze i filmach (Federico Fellini);
  3. i l u z j o n i s t a [łac. illusio, -onis ‘szyderstwo, ironia’], prestidigitator [wł. prestidigitatore od presto ‘szybko’ + łac. digitus ‘palec’], sztukmistrz, który dzięki wypracowanej zręczności palców i użytych urządzeń wywołuje u widzów przekonanie m.in. o znikaniu, pojawianiu, przenoszeniu się przedmiotów, zwierząt, ludzi;klown [ang. clown], wesołek pojawia się na arenie w jaskrawym makijażu, z pomalowanymi na czerwono ustami i takimż doczepionym okrągłym nosem, w za dużych butach i za szerokich, opadających spodniach, kryzie przy szyi, w peruce marchewkowego koloru; grą nawiązuje do błazeńskiej tradycji sięgającej starożytności, z absurdalnym humorem wesołków z bajek Ezopa, komedii dell’arte, dramatów Szekspira, obdarzonych szczyptą filozoficznej zadumy i sprawnością akrobaty i żonglera;
  4. treser [niem. Dressur od dressieren ‘tresować’] uczy zwierzęta do wykonywania zaplanowanych czynności, na zasadzie wielokrotnego powtarzania wytwarza u nich odruchy warunkowe, nawyki wykonywania tych działań; dla potrzeb cyrku tresuje się lwy, tygrysy, niedźwiedzie, słonie, psy, konie, foki itp.; wykazują się one sprawnościami żonglerskimi, wykonują ewolucje, asystują klownom itp.;
  5. woltyżerka, woltyżer [franc. voltigeur] to jeźdźcy wykonujący akrobatyczne, kaskaderskie ewolucje na galopujących, specjalnie trenowanych, koniach biegnącym po arenie; żongler [franc. jongleur], jest specjalistą sztuk zręcznościowych, polegających na bardzo szybkim podrzucaniu i chwytaniu kolejno różnych przedmiotów. Spośród cyrkowych artystów  rekrutują się >kaskaderzy i treserzy >zwierząt dla potrzeb filmu. 
« powrót
facebook