O sztukach wszelakich - Ajschylos
Ajschylos, Aischylos z Eleusis, pol. Eschyl (525-456 p.n.e.), najstarszy z wielkich tragików greckich (obok Sofoklesa i Eurypidesa), uważany za twórcę tragedii klasycznej.
Ajschylos, Aischylos z Eleusis, pol. Eschyl (525-456 p.n.e.), najstarszy z wielkich tragików greckich (obok Sofoklesa i Eurypidesa), uważany za twórcę > tragedii klasycznej; wprowadził do dramatu: drugiego aktora (dzięki czemu rozwinął się dialog i akcja sceniczna) oraz prolog, opisy i opowiadania przedstawiające wydarzenia spoza sceny wypracowując podstawy klasycznych zasad > trzech jedności; ograniczył rolę > chóru na rzecz > dialogu; wykorzystywał bogato malowane dekoracje. Ajschylos czerpał tematy głównie z eposów Homera i tzw. poetów cyklicznych; jego herosi, zmagają się z > fatum, często ponoszą klęskę, ale nigdy nie tracą swej wielkiej indywidualności; występował przeciw tyranii i despotyzmowi opowiadając się po stronie odwiecznych norm etycznych. Kilkunastokrotnie, od 484 p.n.e. triumfował w > agonie wystawiając 70 tragedii i 20 dramatów satyrowych; w całości zachowało się siedem: Błagalnice ok. 490 p.n.e., Persowie 472 p.n.e., Siedmiu przeciw Tebom 467 p.n.e., Prometeusz w okowach i trylogia Oresteja (Agamemnon, Ofiarnice, Eumenidy, 458 p.n.e.). Pod koniec życia, krytykowany za zdradzenie tajemnic > misteriów eleuzyjskich, uszedł z Aten na Sycylię; zob. też.: krytyka artystyczna.
