O sztukach wszelakich - Żuławski Andrzej
Żuławski Andrzej, polski reżyser i scenarzysta filmowy, powieściopisarz
Żuławski Andrzej (ur. 1940), polski reżyser i scenarzysta filmowy, powieściopisarz;
w Polsce i od 1974 we Francji zrealizował autorskie filmy w oryginalnej stylistyce zaczerpniętej z gotyckiego horroru, filmów krwi (> gore) czy filmu gangsterskiego; wyolbrzymione i zdeformowane elementy tych gatunków stają się autoparodiami.
Filmy, m.in.: Trzecia część nocy 1972, Diabeł 1972 (premiera 88), Najważniejsze to kochać wg Nocy amerykańskiej Ch. Franka 1974, Na srebrnym globie wg powieści J. Żuławskiego 1976–78 (premiera 89), Opętanie 1981, Kobieta publiczna 1984, Narwana miłość wg Idioty F. Dostojewskiego 1985, Błękitna nuta 1991, Borys Godunow, wg opery M.P. Musorgskiego 1989, Szamanka 1996, Wierność wg Księżnej de Cleves M. M. de La Fayette 2000. Wiele popularnych aktorek, jak: I. Adjani, S. Marceau zagrało u niego najlepsze role; współpracował m.in. z polskmi operatorami Witoldem Sobocińskim i Andrzejem J. Jaroszewiczem; był scenarzystą wielu filmów reżyserów francuskich (m.in. D. Garniera, E. Roda-Gil).
Wydaje też powieści (np. Lity bór 1991, Był sad 1992, Kikimora 1997, Pan śmiertelny, O niej2003) oraz zbiory esejów o kulturze Zaułek pokory 2000.
w Polsce i od 1974 we Francji zrealizował autorskie filmy w oryginalnej stylistyce zaczerpniętej z gotyckiego horroru, filmów krwi (> gore) czy filmu gangsterskiego; wyolbrzymione i zdeformowane elementy tych gatunków stają się autoparodiami.
Filmy, m.in.: Trzecia część nocy 1972, Diabeł 1972 (premiera 88), Najważniejsze to kochać wg Nocy amerykańskiej Ch. Franka 1974, Na srebrnym globie wg powieści J. Żuławskiego 1976–78 (premiera 89), Opętanie 1981, Kobieta publiczna 1984, Narwana miłość wg Idioty F. Dostojewskiego 1985, Błękitna nuta 1991, Borys Godunow, wg opery M.P. Musorgskiego 1989, Szamanka 1996, Wierność wg Księżnej de Cleves M. M. de La Fayette 2000. Wiele popularnych aktorek, jak: I. Adjani, S. Marceau zagrało u niego najlepsze role; współpracował m.in. z polskmi operatorami Witoldem Sobocińskim i Andrzejem J. Jaroszewiczem; był scenarzystą wielu filmów reżyserów francuskich (m.in. D. Garniera, E. Roda-Gil).
Wydaje też powieści (np. Lity bór 1991, Był sad 1992, Kikimora 1997, Pan śmiertelny, O niej2003) oraz zbiory esejów o kulturze Zaułek pokory 2000.
« powrót